هشتاد و چار آئیـنه دنـبال سرش بـود            صحرا به صحرا دشت پامال سرش بود

ازکودکی چون سایه هر جایی که میرفت               این سرنوشت سخت دنبال سرش بود

دائم نـگـاه خـواهـرش بر آسـمان بود            از نیـزه ها جـویای احـوال سـرش بود

می رفـت اخـبـار سـرش بر نـیـزۀ باد            هرجا رسید از پیش جنجال سرش بود

بر پشت بام و کوچه ها پُـر بود نامرد            چون هم تماشا بود هم فال سرش بود